Dursun Ali Erzincanlı - Ben Kudüsüm

Dursun Ali Erzincanlı‘dan yine muazzam güzellikte ve derin manalar içeren “Ben Kudüsüm” adlı naati şerifi sizlerin beğenisine sunuyoruz. Mübarek Kudüs şehrinin ümmeti İslam için önemine ışık tutan bu eser bizlerin bu kutlu şehir için duyduğu hissiyata değinmektedir.
Filistin toprakları içerisinde yer alan Kudüs üç semavi din içinde mukaddesat barındırmaktadır. Üç semavi dininde kutsal saydığı tek şehirdir. Hazreti Peygamber Efendimizin Mirac’a sırasında göğe yükseldiği yer olması hasebiyle ve Mescid-i Aksa’nın burada bulunması nedeniyle Kudüs Allahu Teala’nın yeryüzünde mübarek saydığı üç mescidden birine ev sahipliği yapmaktadır.

SÖZLER;
Ey Rabbim Peygamberle baş başa konuşacağınız zaman bu konuşmanızdan önce bir sadaka verin buyuruyorsun
Benim tasadduk edecek hiçbir şeyim yok,
Gölgemde beni savunurken canlarını veren çocuklardan başka
Kabul buyur Allah’ım beni duyur Allah’ım!
Sübhân olan Allah’ım!
Ya Resûlallah ben Kudüsüm.! Allahın dokunulmaz kıldığı üç hareminden biriyim. Yeryüzünün süslerinden bir süsüm kalbinde Mescid-i Aksayı taşıyan. Sokaklarında Peygamberlerin yürüdüğü güldüğü ama hep öldürüldüğü şehir.. Bu yüzden uzundur yasım. İniltilerini duyduğun derdini dinlediğin o kütük misali beni de duy.! Beni de dinle.! Bugün hem garip hem de mahpusum. Ebvadan döndüğün gün ki gibi öksüz taifte taşlandığın gün ki gibi sahipsiz Ebû Talib mahallesinde ki gibi yalnız tepeden tırnağa pusum… Ben Kudüsüm.! Mekke-i Mükerremenin kardeşi o zemzemle umman bense kan dolu bir tasım.! O şehirlerin anası bense şehirlerin mazlumuyum.. O sevinç gözyaşlarından deniz ben acılardan bir nehirim.. O ayaklar altında kalmasın diye bir İsrâ gecesinde şeref verdiğin fakirim.. “Başım üstüne” dedim “başımla beraber” dedim. Sen göklere yükselirken başını ayaklarının altına koyan şehirim.. Her şehir  Senden bir teberrükisim aldı. Bana da hüznün kaldı o gece. Yüzünde Ebû Talibin Haticenin hüznü vardı. Yüzünde her hüznü unutturacak yüzünde hüznü gördüm. Sen hüznün Peygamberi bende hüznün şehri oldum. Gündüzlerim ölüm koktu gecelerim Sen.. Zeynebi Ümmü Gülsümü Rukiyyei toprağa verdiğin gibi kaç kız çocuğunu bağrıma bastım. Bir bilsen… Bildirsin Azim olan Allah Sübhan olan Allah.. Ben Kudüsüm kubbelerinde feryatlar yankılanan. Ağıtları saklayıp seher vaktine onlardan irili ufaklı kefenler ördüm. Ve ben iki Fatih gördüm.! İlki Ömerdi yürüyerek girdi kapımdan hem şehrime hem kalbime girdi. Yine Sen koktu sabahlarım akşamlarım.. Uzun sürmedi rüyalarım. Sevincim yarım kaldı düşlerim yarım.Yine gelir diye beklerken Ömeri ikinci Fatihi gördüm kapımda. Adı Selahaddini Eyyûbiydi. O nasıl bir oğul öyle.? Adalet ve merhamet insan suretindeydi. Ve bir muhafız gördüm Ebâ Eyyûbel Ensârin şehrinden